Σε απάντηση της Ερώτησης με θέμα: «Αναγκαία η κήρυξη της υποχρεωτικότητας της Τοπικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων Ν. Ηρακλείου και της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για τους οδηγούς τουριστικών λεωφορείων Κρήτης» (10/5/22), ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων δήλωσε σαφώς, ότι δεν πρόκειται να προχωρήσει στην κήρυξή τους ως γενικώς υποχρεωτικές.
Συγκεκριμένα, στην περίπτωση των ξενοδοχοϋπαλλήλων, η Τοπική Σ.Σ.Ε. υπεγράφη στις 13/04/2021 μεταξύ του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων Ν. Ηρακλείου και της Ένωσης Ξενοδοχείων Ν. Ηρακλείου και ακολούθως υπήρξε κοινό αίτημα των δύο πλευρών για την επέκτασή της και την κήρυξή της ως γενικώς υποχρεωτικής στις 05/05/2021.
Στην περίπτωση της Σ.Σ.Ε. η οποία συνάφθηκε μεταξύ του Συνδέσμου Τουριστικών Ταξιδιωτικών Γραφείων Κρήτης και του Σωματείου Οδηγών Τουριστικών Λεωφορείων Κρήτης «Ο ΕΡΜΗΣ, στις 21/05/2021, υπήρξε ανάλογο αίτημα στις 29/06/2021 από το Σωματείο «Ο ΕΡΜΗΣ» για την επέκτασή της.
Και στις δύο περιπτώσεις κατατέθηκε αναλυτική έκθεση τεκμηρίωσης για τη σημασία της επέκτασης των Σ.Σ.Ε., αλλά και τις αρνητικές επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα και την απασχόληση σε περίπτωση που δεν επεκταθούν.
Ο Υπουργός, για τη σύμβαση των ξενοδοχοϋπαλλήλων, ενημέρωσε ότι διαβίβασε αυθημερόν τα σχετικά έγγραφα στο Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας ώστε να προσδιοριστεί ημερομηνία συζήτησης του αιτήματος, δηλώνοντας εμμέσως πλην σαφώς ότι δεν έχει τίποτα περισσότερο να πράξει, νίπτοντας προκλητικά τα χέρια του, ενώ για τη σύμβαση των οδηγών τουριστικών λεωφορείων, επικαλέστηκε ως δικαιολογία το γεγονός ότι το διάστημα που κατατέθηκαν τα αιτήματα δεν πληρούνταν οι απαραίτητες προϋποθέσεις, αποφεύγοντας να προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια για την επίλυση του ζητήματος.
Όπως επισημαίνει ο κ. Βαρδάκης, «Θα πρέπει να θυμίσουμε στον κ. Χατζηδάκη τις Υπουργικές Αποφάσεις που είχε υπογράψει η Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, Έφη Αχτσιόγλου, για κήρυξη ως γενικώς υποχρεωτικών, πολυάριθμων τοπικών κλαδικών Σ.Σ.Ε., δίνοντας με αυτόν τον τρόπο τέλος στην ταλαιπωρία και την αγωνία των εργαζομένων.
Βέβαια, όποιος δεν θέλει να ζυμώσει δέκα μέρες κοσκινίζει. Προφανώς, η κυβέρνηση και αντιλαμβάνεται τις αρνητικές κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες και γνωρίζει ότι με μια Υπουργική Απόφαση θα λυνόταν επιτόπου το ζήτημα. Απλά δεν θέλει.
Δεν την ενδιαφέρει αν υπονομεύονται και παραβιάζονται θεμελιακά εργασιακά δικαιώματα για τους εργαζόμενους που δεν προστατεύονται από Σ.Σ.Ε., αν αυξάνεται η ανισότητα μεταξύ μισθών και εισοδημάτων, η εργασιακή επισφάλεια, η αβεβαιότητα και αν οδηγείται σε κατακερματισμό η αγορά εργασίας.
Κωφεύει στις συνεχείς καταγγελίες για εργοδοτικές αυθαιρεσίες και καταπάτηση οποιασδήποτε έννοιας εργασιακού δικαιώματος για τους εργαζόμενους στον τουρισμό και με τη στάση της δημιουργεί συνολικά μείζον πρόβλημα τόσο στους εργαζόμενους, όσο τελικά και στις τουριστικές επιχειρήσεις.
Από τη μία διαφημίζουν τον τουρισμό ως την “οικονομική ναυαρχίδα” της χώρας μας και από την άλλη, αδυνατώντας να διασφαλίσουν την τήρηση των κανόνων, των ρυθμίσεων και των δικαιωμάτων των εργαζομένων, ενώ παράλληλα υποβαθμίζουν συστηματικά την τουριστική εκπαίδευση, έχουν οδηγήσει τους νέους να ακούνε για δουλειά στον τουρισμό και να φεύγουν τρέχοντας, τους εργαζομένους στον κλάδο σε μαζική φυγή σε μονάδες του εξωτερικού και τους επιχειρηματίες να ψάχνουν απελπισμένοι προσωπικό. Αλήθεια υπάρχει πια κάποιος που να σκέφτεται λογικά σε αυτή την κυβέρνηση;»